Wszyscy jesteśmy więźniami, ale jedni siedzą w celach z oknami, inni w celach bez okien.
- Khalil Gibran
Jeśli powiedziałabym ci co myślę, byłbyś zaskoczony
Jeśli zrobiłabym coś nieprzemyślanego, byłbyś przerażony
Oszczędzę cię dziś i jutro
Pojutrze – nie wiem
Może zachowam siebie tylko dla siebie?
Dla twojego świętego spokoju
I mojego zagubionego „ja”
17 :) od słowa do słowa:
Ktoś kiedyś powiedział również, że "wszyscy jesteśmy więźniami własnego sumienia".
Podoba mi się ta fotografia. Zamknięci w wierze.
Nieważne jakiej.
Mnie się podoba, bo jest prawdziwy.
I dla mojego odnalezionego JA :)
prawda
To Twoja prawda
Kopaczu, dobrze, że sumienie też zmienia myślenie. Moje jest elastyczne, ale nie bezrozumne ;)
Słodka
To Bazylika św. Piotra. Od góry nie da się inaczej jej uchwycić, kraty odgradzają od potęgi i wysokości nas, maluczkich :)
Latarniku, fotografia? Nie dałam rady inaczej jej "chwycić", ale kraty mówią jeszcze więcej :).
Zenza, też bym chciała je odnaleźć.
Holden, prawda, każdy ma ją inną, swoją :).
A mi dzięki tym kratom podoba się bardziej...
*mi czy mnie?/zakłopotanie/
To podobanie Twoje chyba w kontekście myśli Gibrana:)?
"Mnie", "mi", może być nawet inna konstrukcja zdania :P. A najlepiej prosto, byśmy się rozumieli...
Podoba mi się , gdy fotografia jest pomysłem na wiersz. Bez tych krat byłaby kolejną turystyczną pamiątką. Ot zwiedzanie, a tak...niesie w sobie coś więcej....jakieś emocje..obrazy..
Moimi wpisami rządzi przypadek. Tu najpierw było dwa zdania, potem cytat i reszta słów, a na końcu fotka. Jeśli umiałabym pisać z obrazka, pisałabym codziennie :(
zdjęcia i słowa..zapdły głęboko w moje "ja". pozdrowienia i dziekuję
Dziękuję i na zdrowie :)
Prześlij komentarz